Σεις πιδιά σεις παλικάρια να σας πω να φιγκραστιτι

να σας πω να φιγκραστιτι, στου χουρό ν’ αραδιαστείτι

στου χουρό ν’ αραδιαστείτι, να σας δουν τα παλικάρια

να σας δουν τα παλικάρια, να σφαχτούν μι τα χατζιάρια

να σφαχτούν μι τα χατζιάρια, κι ρουμιοί μι τα μαχαίρια

κι ρουμιοί μι τα μαχαίρια, τον αφέντη μας τουν πήραν

τον αφέντη μας τουν πήραν κι τουν πάν’ στη Σαλουνίκη

κι τουν πάν’ στη Σαλουνίκη, Βοϊβουντα για να τουν κάνουν

Βοϊβουντα για να τουν κάνουν, Βοϊβουντα κι Μπαργιαχτάρη

Βοϊβουντα κι Μπαργιαχτάρη, Μπαργιαχτάρη στα κουρίτσια

Μπαργιαχτάρη στα κουρίτσια, κι αυτός ο βαρύς χειμώνας

κι αυτός ο βαρύς χειμώνας, ούλου για τη μένα κάνει

ούλου για τη μένα κάνει, πό’χου τα πιδιά μ’ στα ξένα

πό’χου τα πιδιά μ’ στα ξένα, λειρουμένα σκουριασμένα

λειρουμένα σκουριασμένα, μεσ’ την ψείρα βουτηγμένα

μεσ’ την ψείρα βουτηγμένα, μεσ’ την κόντα τυλιγμένα.

Τα καϋμένα τα κουρτσούδια παν’ να μάσουν λιλιτσούδια

παν’ να μάσουν λιλιτσούδια, κι τα βρίσκουν πέντι τούρκοι

κι τα βρίσκουν πέντι τούρκοι, κι άλλοι πέντι γιανιτσάροι

κι άλλοι πέντι γιανιτσάροι, δώστα μένα τα λιλίτσια

δώστα μένα τα λιλίτσια, δεν τα δίνου ‘γω εσένα

δεν τα δίνου ‘γω εσένα, θα τα δώσω το μπασιά μου

θα τα δώσω το μπασιά μου, να τα βάλει στην καλπάκα τ’

να τα βάλει στην καλπάκα τ’, να κατέβει στο σειριάνι

να κατέβει στο σειριάνι, να τουν δουν τα παλικάρια

να τουν δουν τα παλικάρια, να σφαχτούν μι τα χατζιάρια.

Κιότιτι ξένος κιότιτι Γιαλένια μ’ Γιαλένια μ’ (2)

Γιαλένια μ’ κρουσταλένια μ’, κιότιτι του λυπιούντι (2)

Μάνα δεν έχ’ να του ιδεί, Γιαλένια μ’ Γιαλένια μ’ (2)

Γιαλένια μ’ κρουσταλένια μ’ κύρη να τουν λυπιέτι (2)

Μον’λάχουν τρεις γειτόνισσες Γιαλένια μ’ Γιαλένια μ’ (2)

Γιαλένια μ’ κρουσταλένια μ’ κι ‘ αϊ τρεις χαρουκαμένσις (2)

Η μια τον πάει κρύο νερό, Γιαλένια μ’ Γιαλένια μ’ (2)

Γιαλένια μ’ κρουσταλένια μ’ κι γι’άλλ’  μουσχουσταφύλι (2)

Κι η πόλα η μικρότερη, Γιαλένια μ’ Γιαλένια μ’ (2)

Γιαλένια μ’ κρουσταλένια μ’ τον πάει  αφριάτου μήλου.(2)

Σήκου ξένι’μ να φας να πιεις, να φας αφράτου μήλου

Κι γω σας λεου δεν μπουρώ, κι σεις μι λέτι σήκου

Για πιάστι μη σηκώστι μη κι βάλτι μι να κάτσου

Κι φέρτι τη φυλλάδα μου, του χρυσουκαλαμάρι

Να γράψου τρεις λιανές γραφές, κι τρεις χαρουκαμένσις

Τη μια να πάτι τ’μάνα μου, την άλλ’ την αδερφή μου

Την πόλλα τη φαρμακερή να πάτι στην καλή μου.

Καστιρνή μουρή καστιρνούδα μου καστιρνή γιρόντσα γναίκα

Καστιρνή γιρόντσα γναίκα μι τα γιρουντάματά της

Μι τα γι.. μουρή καστιρνούδα μου μι τα γιρουντάματά της

Μι τα γιρουντάματά της κατσιακλ(ί)κ’ γυρέβ’ να κάνει

Κατσιακλ(ί)κ’ μουρή καστιρνούδα μου κατσιακλ(ί)κ’ γυρέβ’ να κάνει

Κατσιακλ(ί)κ’ γυρέβ’ να κάνει του γιουρντάνιτς  δεν αρέζει

του γιουρντάνιτς  δεν αρέζει, την καρδάρα καβραντάει,

την καρδάρα καβραντάει, στου τσιαλμάρι κατιβαίνει

στου τσιαλμάρι κατιβαίνει, κι του Λιφτιρούδ’ φουνάζει

κι του Λιφτιρούδ’ φουνάζει, έλα έλα Λιφτιρούδι

έλα έλα Λιφτιρούδι, νοικουκύρη να σι κάμου.

Κι α νυχτουσι του ντιλμπιράκι  αμάν, κι α νυχτουσι κι σήμερα

Τα δυο μαύρα μου μάτια παέν’ κι τούτη μέρα

Πάν’ τα πουλά.. του ντιλμπιράκι αμάν, πάν’ τα πουλάκια στις βουσκές

Τα δυο μαύρα μου μάτια κι όμορφες στη βρύση

Πήρα κι ‘γω του ντιλμπιράκι αμάν, πήρα κι ‘γω τ’αγλήγουρου

Τα δυο μαύρα μου μάτια να ‘πα  να  τουν  πουτίσου

Στη στράτα για του ντιλμπιράκι αμάν, στη στράτα δια που πάϊνα

Τα δυο μαύρα μου μάτια μ στο δρόμο που διαβαίνου

Βρίσκω κόρη του ντιλμπιράκι αμάν βρίσκω κόρη ν’απόπλυνει

Τα δυο μαύρα μου μάτια πλένει κι σκαμαγκιάζει

Μαύρα πλενει του ντιλμπιράκι αμάν, μαύρα πλένει μαύρα φουρεί

Τα δυο μαύρα μου μάτια μαύρα ρίχνει στου ήλιου

Στάθκα κι ‘γω του ντιλμπιράκι αμάν, στάθκα κι ‘γω κι τη ρουτώ

Τα δυο μαύρα μου μάτια κι την καλουξιτάζου

Τι’έχουν κορή’μ του ντιλμπιράκι αμάν, τι έχουν κόρη ‘μ τα μάτια σου

Τα δυο μαύρα μου μάτια κι τρέχουν σαν τη βρύση.

Μουρή Ρούσα –Ρούσα γαϊτανοφρυδούσα

γαϊτανοφρυδούσα τι τουν θέλς τουν άντρα

τι τουν θέλς τουν άντρα αυτόν τουν σβαρνουκάλτσα

αυτό τουν σβαρνουκάλτσα ν’ απού σβαρνίζ’ του χρόνου

ν’ απού σβαρνίζ’ του χρόνου ιννιά πινάκια στάρι

ιννιά πινάκια στιάρι κι ένα καφκί σιμτέρι

κι ένα καφκί σιμτέρι, κάθιτι κι κλαίει

κάθιτι κι κλαίει στην κουρφή του δέντρου

στην κουρφή του δέντρου, ποιος θα τα θιρίσει

ποιος θα τα θιρίσει, ποιος θα τα’λουνίσει

ποιος θα τα’λουνίσει, ντάϊ μένα την κουπέλα

ντάϊ μένα την κουπέλα, δεν τη δίνου σένα

δεν τη δίνου σένα, θα τη δώσου πέρα

θα τη δώσου πέρα , πέρα στου ντιρβένι

πέρα στου Ντιρβένι κι στου Καϊατζίκι

κι στου Καϊατζίκι, απού χουρέβ’ν  βουργάρις

ν’απού χουρεβ’ν βουργάρις  μι τα βουργαρούδια’τσ

μι τα βουργαρούδια’τσ  μι τα τσιουτσιουλούδια’τσ

μι τα τσιουτσιουλούδια’τσ, μπάκμπαμπις στουν κώλου’τσ

μπάκμπαμπις στουν κώλου’τσ’ , τσιουτσιούλα στου κιφάλι.

Σήμερα, σήμερα , σήμερα παέν’ η μέρα,

Σήμερα παέν’ η μέρα κι άβρου ξημηρών’ Διφτέρα

Κι άβρου ξη… κι άβρου ξη.. κι άβρου ξημηρών’ Διφτέρα

κι άβρου ξημηρών’ Διφτέρα, σήμερα κι παντρημένις

σήμερα, σήμερα, σήμερα κι παντρημένις

σήμερα κι παντρημένις σαν τις βάρκες φουρτουμένες

σαν τις βα.. σαν τις βα.. σαν τις βάρκες φουρτουμένες

σαν τις βάρκες φουρτουμένες, σήμερα αρραβουνιασμένις

σήμερα, σήμερα σήμερα αρραβουνιασμένις

σήμερα αρραβουνιασμένις σαν του μήλου μαραμένις

σαν του μη.. σαν του μη.. σαν του μήλου μαραμένις

σαν του μήλου μαραμένις, σήμερα τα παλικάρια

σήμερα , σήμερα, σήμερα τα παλικάρια

σήμερα τα παλικάρια, ούλα με καινούργια ζνάρια

σήμερα κι τα κουρτσούδια, ούλα με καινούργια φστάνια.

Στου παραθύρι κάθιτι, τώρα του βραδυ – βραδύ

Κι ρύζι καθιρνάει κατακαϋμέν’ αγάπη, κατακαϋμέν’ αγάπη’μ

Κι αυτόν του ρύζου καθιρνάει τώρα του βραδύ βραδύ

Του ήλιου σινορίζει κατακαϋμέν’ αγάπη, κατακαϋμέν’ αγάπη’μ

Για έβγα ήλιου για να βγω τώρα του βραδύ βραδύ

Για λαμψει για να λάμψω  κατακαϋμέν’ αγάπη, κατακαϋμέν’ αγάπη’μ

Κι βγήκει ήλιους κι έλμψει τώρα του βραδύ βραδύ

Μαραίν’ τα χουρταρούδια κατακαϋμέν’ αγάπη, κατακαϋμέν’ αγάπη’μ

Κι βγήκει κόρη κι έλαμψει τώρα του βραδύ βραδύ

Μαραίν’ παλικάράκια κατακαϋμέν’ αγάπη, κατακαϋμέν’ αγάπη’μ

Χουρέψτι να χουρέψτι να , χουρέψτι να χουρέψουμι

χουρέψτι να χουρέψουμι κι τραχανά να κλέψουμι

κι τραχανά κι τραχανά, κι τραχανά να κλέψουμι

κι τραχανά να κλέψουμι, που θα τουν μαϊρέψουμι

που θα του μα.. που θα τουν μα.. που θα τουν μαϊρέψουμι

που θα τουν μαϊρέψουμι, μεσ’ τη κιχαγιά μας τουν  οντά

μέσ’ τη κιχαγια, μεσ’ τη κιχαγια, μεσ’ τη κιχαγιά μας τουν  οντά

μεσ’ τη κιχαγιά μας τουν  οντά , πόχ’ του σουμούνια στν’αγριντιά

πόχ’ τα σουμου..πόχ’ τα σουμού.., πόχ’ του σουμούνια στν’αγριντιά

πόχ’ του σουμούνια στν’αγριντιά κι τα κουτάλια στουν τρουβά.

Απουκριές μουρή Χρυσούλα, απουκρέ σου ξημηρώνουν

απουκρέ σου ξημηρώνουν κι Χρυσούλα μέσα κλαίει

κι Χρυσού.. μουρή Χρυσούλα κι Χρυσούλα μέσα κλαίει

κι Χρυσούλα μέσα κλαίει, κι τη μάνα τσου νι λέει

κι τη μα.. μουρή Χρυσούλα κι τη μάνα τσου νι λέει

κι τη μάνα τσου νι λέει  γω του Χρήστου δεν τουν θέλου

κι τουν Κουσταντή γυρεύου

Χρήστους είνι φουκαράς σου

Κουσταντής είν’ τσιουρμπατζής σου

Κουσταντής έχει φλουρούδια

Ούλα ‘ντα μουρή Λαμπιρνούδα, ούλα τα κουρίτσια αλλάζουν

ούλα τα κουρίτσια αλλάζουν, άλλαξι κι Λαμπιρνούδα

άλλαξι, μουρή Λαμπιρνούδα άλαξι κι Λαμπιρνούδα,

άλαξι κι Λαμπιρνούδα, στα κουρίτσια κατιβαίνει,

στα κουρί.. μουρή Λαμπιρνούδα, στα κουρίτσια κατιβαίνει

στα κουρίτσια κατιβαίνει , καλημέρα σας κουρίτσια

καλημέ.., μουρή Λαμπιρνούδα, καλημέρα σας κουρίτσια,

καλημέρα σας κουρίτσια, κι ω!! καλώς τη Λαμπιρνούδα!!

Κι τα γιαλά.. Μπινή μουρή, κι τα γιαλάδια έρουντι

Μπινή καλή σαρμπέζου κι τα γιαλάδια ήρθαν

Μπινή τη μα.. Μπινή μουρή Μπινή τη μάνατ’ς λάλησει

καλή Μπινή σαρμπέζου, Μπινή τη μάνατ’ς λέει

μανιμ’νιρό Μπινή μουρή, μανιμ’ νιρό δεν έχουμι

καλή Μπινή σαρμπέζου,κι βράδυ τι θα πιούμι

κι αν δεν’ινει κό.. Μπινή μουρή, κι αν δεν’ινει κόρη μου νιρό,

Μπινή καλή σαρμπέζου, σύρει κι πάνι φέρι

Μπινή τ’λαϊ.. Μπινή μουρή Μπινή τ’λαϊνατς έπιρνει

καλή Μπινή σαρμπέζου κι για νιρό παένει

 του Ιμπραμούδ’ Μπινή μουρή του Ιμπραμούδ’ την καρτιράει

καλή Μπινή σαρμπέζου, μέσα στα καλαμπούκια

‘που τα μαλλιά, Μπινή μουρή, ‘που τα μαλλιά την έπιανι

καλή Μπινή σαρμπέζου,’παν’ στ’άλουγου τη ρίχνει

την πήρι κι Μπινή μουρή , την πήρι κι την πάϊνι

καλή Μπινή σαρμπέζου, στου μύλου την παένει

κι στου σατίκ’ Μπινή μουρή κι στου σατίκ’ την έριχνει

καλή Μπινή σαρμπέζου, αλεύρι να την κάνει

κάνει τ’αλέ.. Μπινή μουρή, κάνει τ’αλεύρι μιλανό

καλή Μπινή σαρμπέζου, κι την πασπάλη μαύρη.

Ν'ανάθιμά του Μόσχου κι τη Μουσκουβιά

που βγάζει του σιουμφέρι κι τουν πόλιμο

που βγάζει του σιουμφέρι κι τουν πόλιμο

μαζώνει 'μπαλληκάρια  δικάουχτώ χρουνά

μαζώνει 'μπαλληκάρια  δικάουχτώ χρουνά

πηραν τουν  Παναγιώτη τουν μαναχουγιό

πήραν τουν Παναγιώτη τουν μαναχουγιό

τουν πήραν τουν παένουν μέσ' ν'ανατουλή

τουν πήραν τουν παένουν μέσ' ν'ανατουλή

ιννιά κουνάκια τόπου τουν ανέβασαν

ιννιά κουνάκια τόπου τουν ανέβασαν

τουν δίνουν τ'ν'Αρμινούδα δικάουχτώ χρουνή

τουν δίνουν τ'ν'Αρμινούδα δικάουχτώ χρουνή

τσ' μαϊστρας θυγατέρα τσ' Γιάβας αγγουνή

μαέβει τα πουτάμια κι δεν τρέχουνι

μαέβει τα καράβια κι δεν μπουρούν να ‘ρθουν

σίντα να πω να έρθου χιόνια κι βρουχές

κι αντά γυρίσου πισου ήλιους ξιστιριά

Κι α-νύχτουσι κι σή(νι)μερα παέν’ κι τούτη μέρα, Σουλτάνα Καραγκιόζα

Παν’ τα πουλάκια στι(νι)ς βουσκιές κι γι’όμορφις στη βρύση, Σουλτάνα

Πέρου κι ‘γω του γλή(νι)γουρου να ‘πα να τουν  πουτίσου Σουλτάνα Καραγκιόζα

Στη στράτα για πού πάϊξνα στου δρόμου που διαβαίνου

Βρίσκου κ΄πορη να’ απόπλυνει, πλένει και ακαμαγκιάζει

Στάθ’κα κι ‘γω κι τη ρουτώ κι την καλουξιτάζου

Τι έχουν κόρη τα μάτια σου κι τρέχουν σαν τη βρύση

Έχου καλόν στην ξενιτειά τώρα δωδεκα χρόνια

Κι’ ουδέ ‘εριτι κι ουδέ φανεί κι ουδέ γραφή μου στέλνει

Κι τώρα μ’έστειλει γραφή ‘που τρεις μιριές γραμμένη

Η μια μι βάζει κι γελώ, η άλλ’ μι βάζ’ κι κλαίου

Κι’ η τρίτη η φαρμακερή μι λέει να βάλου μαύρα! Σουλτάνα Καραγκιόζα

Μπουγατσούδις έψηνα κι αυγά τηγάν’ζα

Σάλντισα να πάρου κι ‘γω καϋμένους

Σάλντισα να πάρου κι ‘γω καϋμένους

Πέρ’ του σιδηρόφτιαρου μι τνιάζ’ μια στου χέρι

Πέρ’ του σιδηρόφτιαρου μι τνιάζ’ μια στου χέρι

Δε σι λέου κερατά βρε πεζεβέγκη

Άντα είνι φίλου’ζμου όξου να βγαίνεις

Κι άντα δε’νει φίλουζουμ’ μ’εσα να μπαίνεις

Πάρ’ του ξηρουκόματου κι σκάσει φάει

Πάρ’ του ξηρουκόματου κι σκάσει φάει

Πάρ’ του παλιουτσιούβαλου κι ψόφσει πέσει!

Πέντι δε..μουρή για-για-για, πέντι δέκα παπαδιές

Πέντι δέκα παπαδιές κι άλλες τόσις καλογριές

Τα βαμπά.. μουρη για-για-για, τα βαμπάκια σκάλιζαν

Τα βαμπάκια σκάλιζαν κι τα ξιβουτάνιζαν

Κι τα ξι.. μουρή για-για-για κι τα ξιβουτάνιζαν

κι τα ξιβουτάνιζαν, μια απ’ την άλλη λέουνταν

μια ‘π τηνα..μουρή για-για-για, μια απ’ την άλλη λέουνταν

μια απ’ την άλλη λέουνταν, αϊ  να κουλιμπήσουμι

αϊ  να κου.. μουρή για-για-για,  αϊ  να  κουλιμπήσουμι

αϊ  να  κουλιμπήσουμι, πού’νει τα ζεστά νερά

πού’νει τα μουρή για-για-για- πού’νει τα ζεστά νερά

πού’νει τα ζεστά νερά, τα πουτάμια σιγανά

τα πουτά.. μουρή για-για-για- τα πουταμια σιγανά

τα πουταμια σιγανά , τα φουστάνιατ’ς βγάζουνι

στου πουτάμι ρίχνουντι.

Πόψι νταή –πόψι, πόψι νταή, πόψι νταήδις δέρνουνταν

πόψι νταήδις δέρνουνταν , που τι κακό κι δέρνουνταν

που τι κακό που τι κακό που τι κακό κι δέρνουνταν

που τι κακό κι δέρνουνταν, κι την ταϊτς δεν άλεσαν

κι την ταϊτς κι την ταϊτς κι την ταϊτς δεν άλεσαν

κι την ταϊτς δεν άλεσαν, πόψι γυναίκις δέρνουνταν

πόψι γυναί.. πόψι γυναί..πόψι γυναίκις δέρνουνταν

πόψι γυναίκις δέρνουνταν που τι κακό κι δέρνουνταν

που τι κακό που τι κακό που τι κακό κι δέρνουνταν

που τι κακό κι δέρνουνταν κι του φαϊτς δεν έβρασαν

κι του φαϊτς κι του φαϊτς κι του φαϊτς δεν έβρασαν

κι του φαϊτς δεν έβρασαν, πόψ’ τα πιδούδια δέρνουνταν

πόψ’ τα πιδούδια δέρνουνταν, τα πράματατ’ς  δε σίμασαν

πόψ’ τα κουρτσούδια δέρνουνταν κι του νιρότ’ς δεν έφεραν.

Τα’αρμένου γιός πινέθικι, Γαλανά ματάκια μ’ κι έμορφα

Σ’ ένα – σ’ ένα πασά κι αφέντη, Λαλεί – λαλεί καλό μ’ αηδόνι

Ν’ αφέντημ’ γώ τη θάλασσα, Γαλανά ματάκια μ’ κι έμορφα

Πιζός – πιζός θα την αδιάβω, Λαλεί – λαλεί καλόμ’ αηδόνι

Κι αν την αδιάβ’ ς τ’Αρμένου γιός, Γαλανά ματάκια μ’ κι έμορφα

Γαμπρό – γαμπρό γω θα σι κάμω, Λαλεί – λαλεί καλόμ’ αηδόνι

Γαμπρό στη θυγατέρα μου, Γαλανά ματάκια μ’ κι έμορφα

Κι αν θέλ’ ς – κι αν θέλ’ ς την αδερφή μου, Λαλεί – λαλεί καλόμ’ αηδόνι

Κι αν θέλ’ς την αξαδέλφη μου, Γαλανά ματάκια μ’ κι έμορφα

Που  λά – που λάμπει σαν τον ήλιο, λαλεί – λαλεί καλόμ’ αηδόνι

Τρεις μέρις έ.. μουρή Βέργου μου, τρεις μέρις έχει Πασχαλιά

τρεις μέρις έχει Πασχαλιά,τη μια την έχει Αησ-Γιώρς

τη μιάναν έ.. μουρή Βέργου μου τη μιάναν έχει Αησ-Γιώρς

τη μιάναν έχει Αησ-Γιώρς, ούλα ντα κουρίτσια άλλαζαν

ούλα  ντα κουρί.. μουρή Βέργου μου, ούλα ντα κουρίτσια άλλαζαν

ούλα ντα κουρίτσια άλλαζαν κι Βέργου μέσα κάθιτι

κι Βέργου με.. μουρή Βέργου μου κι Βέργου μέσα κάθιτι

κι Βέργου μέσα κάθιτι, κάθιτι μέσα κλαίει κι λέει

πως θα πιράσ’ τρία νιρά, τρία νιρά τρεις θάλασσες

κι  α’ τα τρία τα πέρασι , του δαχτυλίδι τς ξέγειρι

στάστι να του χαλέψουμι, κι όποιος του βρει ας του χαρεί

κι Κουσταντίνους του’βρηκει.

Θάν του Γιώρ’ δεν είν’ άλλους έμουρφους κι καραγκιόϊζ

έμουρφους βρε Γιώρη μου έμουρφους κι καραγκιόϊζ

έμουρφους κι καραγκιόϊζ, στου ντουνγιά σι’ αυτήν την πλάσ’

στου ντουνγιά βρε Γιώρη μου στου ντουνγιά σι’ αυτήν την πλάσ’

στου ντουνγιά σι’ αυτήν την πλάσ’, την Παρασκιουβή του βράδ’

την Παρά.. βρε Γιώρη μου, την Παρασκιουβή του βράδ’

την Παρασκιουβή του βράδ’, Γιώρης έχ’ καλέσματα.

Μια πασκαλιά, μια πασκαλιά, μια πασκαλιά κι μια Λαμπρή

Κι μια ‘πισίμου μέρα πουλάκι μιμά, κι μια ‘πισίμου μέρα πουλάκι μου

Θα παν’ κοσμους θα πάν’ κόσμους, θα πάν’ κόσμους στην Εκκλησιά

Θα παν’ να μιταλάβουν πουλάκι μιμά ,Θα παν’ να μιταλάβουν  πουλάκι μου

Μάνα νι γιό, μάνα νι γιό, μάνα νι γιό που στόλιζει

Σαββάτου ν’όλη μέρα  πουλάκι μιμά, Σαββάτου ν’όλη μέρα πουλάκι μου

Την Κύριακή την Κυριακή, την Κυριακίστα του ταχιά

Θα πάει να μιταλάβει πουλάκι μιμά, Θα πάει να μιταλάβει πουλάκι μου

Δεν πάν’ μακριά , δεν πάν’ κουντά, ως τσ’ακκλησιάς την πόρτα

Βγήκι παπάς που’ τα’ιερό, που μεσ’ που τα’’αϊο βήμα

Πίσου σκύλα, πίσου γιουβριά, πίσου κριματισμένη

Υγιέμ’ τι κρίμα έκαμις, κι είμι κριματισμένη

Ιννιά παπάδις  σκότουσα και δέκα δεσπουτάδις.

Άνοιξαν, άνοιξαν τα δέντρα ούλα,

μουρ’ Γιαλέ.. μουρ Γιαλένιαμ’ Κρουσταλένια’μ

Κι γιαμύ.. κι γιαμύγδαλιές, μαύρα τα μάτια ν’ απούδεια γω

Άνοιξα άνοιξα κι ‘γω καϋμένους, μουρ’ Γιαλέ.. μουρ Γιαλένιαμ’ Κρουσταλένια’μ

Σε χρυσό σε χρυσό μπαξέ, μαύρα τα μάτια ν’ απούδεια γω

Βρίσκω κό.. βρίσκω κόρη που κοιμάται,

μουρ’ Γιαλέ.. μουρ Γιαλένιαμ’ Κρουσταλένια’μ

Σε χρυσό σε χρυσό χαλί, μαύρα τα μάτια ν’ απούδεια γω

Έσκυψα να τη φιλήσω, δε με δέχθηκε.

Που ήσαν ξένι’μ του χειμώνα, ά’ντα θερμαίνουμαν

Ξένος ήμαν δούλους ήμαν, ξένα δούλιβα

Κι όσα δούλιβα καϋμένους, σένα τάστειλνα

Σ’έστειλα γιαλί κι χτένι, να γιαλίζισι. μαύρα τα μάτια ν’ απούδεια γω!!

Για πώς να ‘πω για πώς να’πω, για πώς να πω τη μάνα μου

Πιρδίκα μου γραμμένη πώς να την ξιγιλάσω

Μάνιμ΄νιρό , μάνιμ’ νιρό, μάνιμ’ νιρό δεν έχουμι

Πιρδίκα μου γραμμένη κι βράδυ τι θα πιούμι

Κι αν δε ‘νι.. κό.. κι αν δε’νι  κο.. κι αν δε’νι κόρη μου νιρό

Πιρδίκα μου γραμμένη σύρει κι π’άνι φέρει

Του λαϊνά.. του λαϊνά.. του λαϊνάκι τς έπιρνι

Πιρδίκα μου γραμμένη στην κρύα βρύσ’ παένει

Καλότσ’ την κα..καλότσ’ την κα.. καλότσ’ την καταπόδισει

Πιρδίκα μου γραμμένη , την πήρει του κατόπι.

Κι του Σουφλί μουρή Δέσπου μου, κι του Σουφλί τρανό χουριό

Τρανό κι πηνιμένου μουρή΄Δέσπου μου,

τρανό κι πηνιμένου σουφλιουτούδα μου

Καμιά ρουμιά μουρή Δέσπου μου, καμιά ρουμιά δεν τούρκιψει

Την πίστητς δεν αλλάζει μουρ’ Δέσπου μου,

Την πίστητς δεν αλλάζει σουφλιουτούδα μου

Μόνη Δέσπου μουρή Δέσπου μου, μόνη Δέσπου μας τούρκιψει

Την πίστη τσου ν’αλλάζει μουρή Δέσπου μου,

Την πίστη τσου ν’αλλάζει σουφλιουτούδα μου

Νι κάθιτι Κά…νάλλιου κάθιτι,

Καθιτι Κάλλιου κάθιτι, Κάλλιου Καραγιαννούδα

Νι ‘που του φλουρί νι δε φαίνιτι ,

που του φλουρί  δε φαίνιτι που του μαργαριτάρι

Νι’ που τουν γαλά(να)ζιου καμπουχά,

που τουν γαλάζιου καμπουχά δεν μπουρεί να λυγίσει

Δεν μπουρ’ να περπατήσει.

Νι, να περπατή(νι)σ’ αγαληνά

να περπατήσ’ αγαληνά τη λένε καμαρώνει

Νι να περπατή(νι)σει βιαστικά

Νι να περπατήσ’ αβιαστικά τη λένε δεν τουν χρήζει.

Κι ο Διγενής ντιλμπέρι’μ αμάν, κι ο Διγενής αρρώστισι

Μαύρα μου μάτια βαριά εινι θα πεθάνει,

Τα δυό μου μάτια βαριά εινι θα πεθάνει,

Μάνα δεν έχ’ ντιλμπέρι’μ αμάν, μάνα δεν έχ’ να τουν ιδιεί

Μαύρα μου μάτια γυναίκα να τουν κλάψει

Τα δυό μου μάτια γυναίκα να τουν κλάψει

Μόν’ λάχουν τρεις ντιλμπέριμ’ αμάν,

μόν’ λάχουν τρεις γειτόνισσις

Μαύρα μου μάτια κι οι τρεις χαρουκαμένσις.

Τα δυό μου μάτια κι οι τρεις χαρουκαμένσις

Για βγάλτε τα παπούτσια σας Κουντουχαμαϊδούλα λιμουνιά

Σέβατι μεσ’ στ’ αμπέλι, τι καλά λαλάει τ’αηδόνι

Νι αν θέλτει μήλου κόψιτι, Κουντουχαμαϊδούλα λιμουνιά

Κι αν θέλιτι κυδώνι, τι καλά λαλάει τ’αηδόνι

Νι κι αν θέλτι μουσχουστάφυλου, Κουντουχαμαϊδούλα λιμουνιά

Με τη δροσιά κομμένου τι καλά λαλάει τ’αηδόνι.

Ούλου λι.. γκιουζέλ Μαρία, ούλου λιϊμουνιές πουτίζου

ούλου λιϊμουνιές πουτίζου κι λιϊμόνια δεν ουρίζου

κι λιϊμό.. γκιουζέλ Μαρία κι λιϊμόνια δεν ουρίζου

κι λιϊμόνια δεν ουρίζου κι στις λιϊμουνιές θιρίζου

κι στις λιϊ.. γκιουζέλ Μαρία κι στις λιϊμουνιές θιρίζου

κι στις λιϊμουνιές θιρίζου τρεις κουπέλις λουϊρνούσαν

τρεις κουπέ..γκιουζέλ Μαρία, τρεις κουπέλις λουϊρνούσαν

τρεις κουπέλις λουϊρνούσαν, κι α οι τρεις γιαλιά κρατούσαν

κι α οι τρεις γκιουζέλ Μαρία κι α οι τρεις γιαλιά κρατούσαν

Σωπάσιτι , σωπάσιτι, σωπάσιτι σιϊσιτι

Κι  όλοι ν’ αφιγκραστίτι μουρή Λιμουνιά,

κι όλοι ν’ αφιγκραστίτι Τρανταφυλλιά

κατέφκαν κλε.. κατέφκαν κλε.. κατέφκαν κλέφτις στα χουριά

κλέφτις στα βιλαέτια μουρή Λιμουνιά

κλέφτις στα βιλαέτια Τρανταφυλλιά

πατήν χουριά, πατήν χουριά, πατήν χουριά πατήν καστριά

‘κλησιές κι μαναστήρια μουρή Λιμουνιά

‘κλησιές κι μαναστήρια Τρανταφυλλιά

Νι τν-Αη.. νι Τριά(να)δα του (νου) ταχιά,

τα εικουνίσματα θα βγάλουν κι ωχ Πουστόλου μ’ στηριμένη

τα εικουνίσματα θα βγάλουν κι ωχ Πουστόλου αρραβουνιασμένη

νι κι τά(να)βγαλαν τα λουϊ(νι)ριξαν,

λόϊαρα στου μαχαλά σου κι ωχ Πουστόλου μ’ στηριμένη

λόϊαρα στου μαχαλά σου κι ωχ Πουστόλου αρραβουνιασμένη

νι Πουστόλ’ νιορ αγκάθι (να) θι πά(να)τησι

νιορ κι κάτσει να του βγάλει κι ωχ Πουστόλου μ’ στηριμένη

νιορ κι κάτσει να του βγάλει κι ωχ Πουστόλου αρραβουνιασμένη

νι  κι  ντου(νου)σμανοί την κουβλά(να)τισαν

νερ’ να ρίν’ να τη βαρέσουν κι ωχ Πουστόλου μ’ στηριμένη

νερ’ να ρίν’ να τη βαρέσουν κι ωχ Πουστόλου αρραβουνιασμένη

Αφέντης μας χαριά θα καν’ , χαριά κι πανηγύρι

Ν’ ακάλιασι ιννιά χουργιά , κι δικαπέντι κάστρια

Ν’ακάλιασι του Γιάννη μας για να τουν παραστέκει

Κι απ’ τα πουλλά  κιράσματα , κι απ’ τα πουλλά τραγούδια

Ν’έπισι του πουτήρι του , ν’έπισι απού τα χέρια’τ

Ουδέ στη γής δεν ε΄πισι, ουδέ στην πέτρα χτύπσι

Έπισι τσ’κόρης την πουδιά, τσ’ κόρης την αγκαλίτσα

Κι όλων υγειά σας βρε πιδιά…

Τα σανί(νι)δια τα στρουμέ(νέ)να τα λεπτα(να)πελεκημέ(νε)να

τα λεπτα(να)πελεκημέ(νε)να, με καρα(να)μπουγιά βαμέ(νε)να

με καρα(να)μπουγιά βαμέ(νε)να, μέσα κό(νο)σμους κι έξω ασκέ(νε)ρι

μέσα κό(νο)σμους κι έξω ασκέ(νε)ρι, ήρθαν ξε(νε)να παλικα(να)ρια

ήρθαν ξε(νε)να παλικα(να)ρια, να μας πά(να)ρουν την κουπε(νε)λα

να μας πά(να)ρουν την κουπε(νε)λα, την κουπε(νε)λα την τρυγο(νο)να

την κουπε(νε)λα την τρυγο(νο)να, να την πα(να)ν μακριά στα ξε(νε)να

να την πα(να)ν μακριά στα ξε(νε)να , κι θα κά(να)νει ξένη μα(να)να

κι θα κά(να)νει ξένη μα(να)να, ξένη μα(να)να  ξένουν κυ(νι)ριου

ξένη μα(να)να  ξένουν κυ(νι)ριου, ξένα αδε΄(νε)ρφι κι αξαδε(νε)ρφια

ξένα αδε΄(νε)ρφι κι αξαδε(νε)ρφια, άφσιμη μά(να)νιμ’ να παέ(νε)νου

άφσιμη μά(να)νιμ’ να παέ(νε)νου, ‘γω θα πα(να)ου κι θα έ(νε)ρθου

γω θα πα(να)ου κι θα έ(νε)ρθου, κι αντα ακούσου μάνιμ’ ν’αρρουστήσεις

κι αντα ακούσου μάνιμ’ ν’αρρουστήσεις, ‘γω θα έρθου μάνιμ’ να σι στρώσου

γω θα έρθου μάνιμ’ να σι στρώσου, θα σι στρώσου θα σι ξιστρώσου

κι κρύου νιρό μάνιμ’ θα σι δώσου.

Μανάτσ’ την έχ’ βριαμάν αμάν μάνατσ’ την έχει μαναχή

μάνατσ’ την έχει μαναχή στα ρόϊδα στα τριαντάφυλλα

στα ρόϊδα στα βριαμάν αμάν, στα ρόϊδα στα τριαντάφυλλα

στα ρόϊδα στα τριαντάφυλλα κι στουν αρίν’ βασιλικό

κι στουν αρίν’ βριαμάν αμάν κι στουν αρίν’ βασιλικό

κι στουν αρίν’ βασιλικό, να φσύσ’ αέρας να την πάρ’

να φσύσ’ αέ.. βριαμάν αμάν, να φσύσ’ αέρας να την πάρ’

να φσύσ’ αέρας να την πάρ’ κι στα ουράνια να τη βγάλ’

κι στα ουρά.. βριαμάν αμάν κι στα ουράνια να τη βγάλ’

κι στα ουράνια να τη βγάλ’, να γίνει γης κι κουρνιαχτός

να γίνει γης βριαμάν αμάν,να γίνει γης κι κουρνιαχτός

να γίνει γης κι κουρνιαχτός, να κουρνιαχτίζει τα πιδιά

Ποιος εινι πρω.. βριαμάν αμάν, ποιος είνι πρώτος βασιλιάς

ποιος είνι πρώτος βασιλιάς, ν’ απόχει τους εννιά τους γιούς

ν’ απόχει τους βριαμάν αμάν, ν’ απόχει τους εννιά τους γιούς

ν’ απόχει τους εννιά τους γιούς, κι αϊ τους ιννιά τους πάντριβι

κι αϊ τους ιννιά βριαμάν αμάν κι αϊ τους ιννιά τους πάντριβι

κι αϊ τους ιννιά τους πάντριβι, ιννιά νυφούδις έκαμνει

ιννιά νιφού.. βριαμάν αμάν, ιννιά νυφούδις έκαμνει

ιννιά νυφούδις έκαμνει, ούλις αφέντ’ τουν ίλιγαν

ούλις αφέντ’ τουν ίλιγαν, κι ούλις μαντήλ τουν δώριζαν

κι μια νύφη τ’ μικρότερη αφέντη δεν τουν ίλιγι

μαντήλι δεν τουν δώριζει..

Νι κι ποιος θα γέν’ κι ποιος θα γέν’, νερ’ κι ποιος θα γένει σύντεκνος

Του τραντάφυλλου μυρίζει, νερ’ κι ποιος θα στεφανώσει

Νι Δημήτρης σου Δημήτρης σου νι Δημήτρης σου θα στεφανώσ’

Του τραντάφυλλου μυρίζει, νιορ κείνους θα γένει νούνους

Νερ φκιάνει στεφά..φκιάνει στεφά.. νερ’ φκιάνει στεφάνια πράσινα

Του τραντάφυλλου μυρίζει, νερ’ λαμπάδις ασημέϊνις.

Άγουρους που τη φραγκιά κόρη που’ τν ανατολή

κόρη που’ τν ανατολή, ήρθαν κι ανταμώθηκαν

ήρθαν κι ανταμώθηκαν στουν απλύν τουν πουταμό

στουν απλύν τουν πουταμό, κόρη τουν παρακαλεί

κόρη τουν παρακαλεί, απέρασί μη αγόρι μου

απέρασί μη αγόρι μου, θα σι δώσω τάϊμα

θα σι δώσω τάϊμα, πάλι τουν παρακαλεί

πάλι τουν παρακαλεί απέρασί μη αγόρι μου

απέρασί μη αγόρι μου, θα σι δώσω φίλημα

θα σι δώσω φίλημα, φίλημα κι αγκάλιασμα

φίλημα κι αγκάλιασμα, σαν τουν είπι για φίλημα

σαν τουν είπι για φίλημα, σαν αητός την άρπαξει

σαν αητός την άρπαξει, πέρα την απέρασει.

Που κι’απάν λέει του Δημου, που κι απάν’ που τη φραγκιά

που κι απάν’ που τη φραγκιά κατιβαίν’ ένας πασιάς

κατιβαίν’ λέει του Δημού κατεβαίν’ ένας πασιάς

κατιβαίν’ ένας πασιάς , έχει τσέπις κι χαρτιά

έχει τσε.. λέει του Δημού, έχει τσέπις κι χαρτιά

έχει τσέπις κι χαρτιά, τα χαρτιά λαλούν κι λέν’

τα χαρτιά λέει του Δημού, τα χαρτιά λαλούν κι λέν’

τα χαρτιά λαλούν κι λέν’ να παντρεύουντι  γριές.

Να παντρέ.. λέει του Δημού, να παντρεύουντι  γριές

να παντρεύουντι  γριές, τ’ άκουσι κι μια γριά,

βάζει δόντια ‘που κρανιά, π’ άλουγου νιουριά μαλλιά

λάχανα μαέριβι, κι απού τα μαέριβι

μια κλουτσια τουν τέντζερη, φάτι σεις πιδάκια μου

‘γώ θα πάω να παντρευτώ, κι θα πάρω έναν νιό

‘κάπου δώδεκα χρονώ…, νιός απου του φόβου του

Στου καβάκ’ ανέβινει

Κώστας του Μάη γεννήθηκε του Μάη χαριά θα κάμει

το Μάη ήρθαν τον έγραψαν για του  σιουμφέρ’ να πάει

την Κυριακή παντρεύουνταν τ’ Διφτέρα κι την Τρίτη

κι την Τετάρτη του ταχιά κοντά το μεσημέρι

τον ήρθε μια λιανή γραφή για το σιουμφέρ’ να πάει

ν’ αφήνει την καλούδα του τρία μηρί νιουφάδα

με τα τυλίτσια στα μαλλιά με τις μπουϊές στα νύχια

Κώστας τη μάνατ’ λάλησει Κώστας τη μάνατ’ λέει

Καλά μάνημ’ τη νύφη σου καλά να την κοιτάζεις

Αρνί να σφάζεις του ταχιά μπιμπίν’ το μεσημέρι..».

Κι άντα δειπνούνι  κι έρχουντι να στρώνεις να κοιμάτι

Κι αυτή σκυλά σου πίθιρά γιουβρέϊσα αντραδέρφη

Από το χέρ’ την έπιαναν κι στου μπαρμπέρ την πάϊναν

Κόψει μπαρμπέρ ξανθά μαλλιά κι ν’αργυρά τσουλούφια

Μπαρμπέρης δεν τα κάϊτνιζι δε θέλει να τα κόψει

Τσαρούχια κι την πόδιναν κι στου βουνό την στέλνουν

Τη δίνουν πέντι πρόβατα, τη δίν’ πέντι κατσίκια

Κι στου βουνό την έστειλαν τσιουμπάνους για να γίνει

Του μήνα ίνγκαν ικατό του χρόνου ίνγκαν χίλια

Να κι Κώστας απ’ έριτι γυρνάει που του σιουμφέρι

Τίνου  είνι τα πρόβατα τ’ασημοκουδουνάτα

Τίνου είνι τα σκυλιά τ’ασημουγκιουρντανάτα

Τ’ Κώστα είναι τα πρόβατα  τ’ασημοκουδουνάτα

Του Κώστα είνι τα σκυλιά τ’ασημουγκιουρντανάτα

Μαννιμ’ αγάπη αγάπησα πουλύ μακρυά τν’ αγάπησα

πουλύ μακρυά τν’ αγάπησα,  ας είνι γιέ μου – ας είναι

Ας είναι γιέ μου  ας είναι, σεις να καλουταιριάσιτι

σεις να καλουταιριάσιτι , μεις να συμπιθιριάσουμι.

Μεις να σιμπιθιριάσουμι , μαζώθκαν τα σιμπιθιρκά

μαζώθκαν τα σιμπιθιρκά , έκατσαν κι χουράτευαν

Έκατσαν κι χουράτευαν τη νύφη τσου πα να πάρ’ν

τη νύφη τσου πα να πάρ’ν , στην εκκλησιά για να την πάν.

Στην εκκλησιά για να την πάν, κι όταν την πάν στην εκκλησιά

κι όταν την πάν στην εκκλησιά, τα κεραμίδια έγειραν

τα κεραμίδια έγειραν, παπάδις κουντουστάθηκαν

παπάδις  κουντουστάθηκαν, στέκατι να ρουτήσουμι

στέκατι να ρουτήσουμι, τούρκσα είνει ρουμιά είνει

τούρκσα είνει ρουμιά είνει, δε ‘νει τουρκσα ρουμιά είνει.

Ματάκια μου κι αμάν αμάν, ματάκια μου καμαρωτά,

ματάκια μου καμαρωτά, σι γέλασαν με τα φλουριά

σι γέλασαν κι αμάν αμάν, σι γέλασαν με τα φλουριά

σι γέλασαν με τα φλουριά, σι ‘δώσαν άντρα γέροντα,

σι δώσαν α,, κι αμάν αμάν,σι ‘δώσαν άντρα γέροντα,

σι ‘δώσαν άντρα γέροντα, γέρος ήταν τρανός ήταν

γέρος ήταν κι αμάν αμάν, γέρος ήταν τρανός ήταν

γέρος ήταν κι αμάν αμάν, γέρος ήταν τρανός ήταν

γέρος ήταν τρανός ήταν , δεν αγαπάει τη δουλειά,

δεν αγαπάει κι αμάν αμάν, δεν αγαπάει τη δουλειά,

δεν αγαπάει τη δουλειά , μόν’ αγαπάει τα καπηλειά

να κάθεται να τρώει να πίν’ .

Μένα μάνα μου μ’ αρραβώνιασει

μ’ αρραβώνιασει κι μι πάντριψει

μ’ αρραβώνιασει κι μι πάντριψει

μ’ έδουσει πέρα – πέρα στη Φραγκιά

μ’ έδουσει πέρα – πέρα στη Φραγκιά

πέρα στη Φραγκιά κι στν’ αγρουμπίλια

πέρα στη Φραγκιά κι στν’ αγρουμπίλια

κάμνου πιθιρό σαν του σταυραϊτό

κάμνου πιθιρό σαν του σταυραϊτό

Κάμνου πιθιρά πικραμυγδαλιά

Κάμνου πιθιρά πικραμυγδαλιά

Τ’ αντραδέρφια μου μήλα κόκκινα.

1.      -Μόν’ θαμά… μόν’ θαμάζουμι κι λέου

Τι λουλούδ’ τι λουλούδ’ θέλου να γίνω

Τι λουλούδ’ τι λουλούδ’ θέλου να γίνω

Πού να πά… που να πάνου να φυτρώσω

Πού να πά… που να πάνου να φυτρώσω

Στο βουνό στο βουνό μι πέρ’ αγέρας

Στο βουνό στο βουνό μι πέρ’ αγέρας

Κι στουν κά.. κι στουν κάμπου καμπουχώρι

Κι στουν κά.. κι στουν κάμπου καμπουχώρι

Κι στα πρά.. κι στα πράσινα λειβάδια

Κι στα πρά.. κι στα πράσινα λειβάδια

Που λαλάει, που λαλάει λα(γ)ός τη λύρα

2.      -Στου σκουλειό, στου σκουλειό την αραδίτσα

Ήταν μια, ήταν μια μικρή πορτίτσα

Κάθουντι, κάθουντι ολ’ καλογέροι

Με τσιμπού.. με τσιμπούκια με καϊβέδις

Με βιολιά , με βιολιά με νταϊρέδις

3.      -Άνξει’ν–α. ανξει,ν’ άνξει Ζαφειρίτσα

δε σε ξέ.. δε σε ξέρω δε σ’ ανοίγω

είσι του.. είσι τούρκους σε φοβούμι

δε θυμά.. δε θυμάσι Ζαφειρίτσα

αντα σε.. αντα σ’έστειλνα τα μήλα

τα κυδώνια με τα φύλλα, τ’Αϊβαλιώτικα κεράσια

(εδώ φαίνεται καθαρά ότι υπάρχει συρραφή

στίχων άσχετων μεταξύ των για να μακραίνει

το τραγούδι και να συνεχίζεται ο χορός.)

Πιριστέρα μου χιονάτη , π’ ανεβαίνεις στο κλωνάρι

π’ ανεβαίνεις στο κλωνάρι κι αγνατέβς τουν κόσμουν ούλου.

 Κι αγναντέβ’ τουν κόσμουν ούλου, αγναντέβ’ κι μια κουπέλα

αγναντέβ’ κι μια κουπέλα που γιουφαίν’ κι καμαρώνει

Που γιουφαίν’ κι καμαρώνει, μι τη μάνα της μαλώνει

μι τη μάνα της μαλώνει, χήρα μάνιμ’ πάντρεψέ με

Χήρα μάνιμ’ πάντρεψέ με , χήρον άντρα μη μου δώσεις

χήρον άντρα μη μου δώσεις δόσμου ένα παλικάρι

Δόσμου ένα παλικάρι, πόχ’ του φέσι στο κεφάλι,

πόχ’ το φέσι στο κεφάλι , την πιρτσιά στου φρύδ’ κουμένη.

Την πιρτσιά στου φρύδ’ κουμένη, πόχ’ του σπίτι μ’ένα ντρέκι

πόχ’ του σπίτι μ’ ένα ντρέκι, πηρουστιά μ’ ένα πουδάρι.

Πηρουστιά μ’ ένα πουδάρι, τέντζιρι μι μσό καπάκι

τέντζιρι μι μσό καπάκι, χήρα μάνιμ’ πάντρεψέ με.

Κι σεις καλοί μ’ συντέ(νε)κνοι κουντουκαϊτέρισι(να)τι

κουντουκαϊτέρισι(να)τι, να χαιρετίσ’ η νύφη

να χαιρετίσ’ η νύφη τη μάνα τσ’ κι τουν κύριγιου τσ’

τη μάνα τσ’ κι τουν κύριγιου τσ’, τ’αδέρφια τσ τα ξαδέρφια τα.

Έβγα ν’ έβγα μουρ’ μάνι μ’ να διείς τουν ήλιου πως τρέμει

να διείς τουν ήλιου πως τρέμει, έτσ’ τρέμ’ κι τσ’ κόρ(η)σ’ καρδίτσα

έτσ’ τρέμ’ κι τσ’ κόρ(η)σ’ καρδίτσα, για πως θα ξιχουρίσει

που τσ’ μάνα τσ’ νι’ αγκαλίτσα, κι από τ’ μπαμπά τς του γόνα

δε σέλεγα μουρ’ μάνι μ’ τουν ξένου μην τουν θέλεις

κι μη τουν συμαζώνεις, σι γέλασαν μουρ’ μάνι’ μ’

σι πήραν του κουρτσάκι σ’, για μια ζυγιά παπούτσια, γι ένα δαχτυλίδι.

-Άγουρους πέρδικα άρπαξει που τς μάνα τς νι’ αγκαλίτσα!!!

Γιάννης στο θέ… Γιάννης στο θέρο πάϊνι

Γιάννης στο θέ… Γιάννης στο θέρο πάϊνι

Νιορ’ μαζί μι τ’νιΑφροδίτη, Αφροδίτη μου

Νιορ’ μαζί  μι τ’νΑφροδίτη καλπαζάνου μου

Γιάννης πιάνει, Γιάννης πιάνει φαρδύ αρδίν’

Γιάννης πιάνει, Γιάννης πιάνει φαρδύ αρδίν’

Αφροδίτη μπαϊλντάει , Αφροδίτη μου

Αφροδίτη μπαϊλντάει , καλπαζάνου μου

Δε θέλ’ να πάει , δε θέλ’ να πάει  Τσιαπραζάτ’

Δε θέλ’ να πάει , δε θέλ’ να πάει  Τσιαπραζάτ’

Νερ γιατί  ‘ναι δουλευτάρδις, Αφροδίτη μου

Νερ’ γιατί ‘ναι δουλευτάρδις, καλπαζάνου μου

Μόν’ θέλ’ να πάει , μον’ θέλ’ να πάει σι ισνάφ’

Μόν’ θέλ’ να πάει , μον’ θέλ’ να πάει σι ισνάφ’

Νερ’ να πλένει πουτηρούδια, Αφροδίτη μου

Νερ’ να πλένει πουτηρούδια, καλπαζάνου μου.

Γιαννης θέριζε μαζί με την καλή του

Συνουρί-συνουρίστηκαν,

βουργαρού-βουργαρούδα μου

Συνουρίστηκαν κι πιάστηκαν στου μπάξι

Συνουρίστηκαν κι πιάστηκαν στου μπάξι

Γιάννη μ’ θα’ Γιάννη μ’ θα’ μ’αδιάβς

βουργαρού-βουργαρούδα μου

Γιάννη μ’ θα μ’αδιάβς άλλην καλή θα πάρεις

Γιάννη μ’ θα μ’αδιάβς άλλην καλή θα πάρεις

Κι αν σι αδιά.. κι αν σι αδιάβου ‘γω

βουργαρού-βουργαρούδα μου

κι αν σι αδιάβου ‘γω, άλλουν καλό θα πάρου

κι αν σι αδιάβου ‘γω, άλλουν καλό θα πάρου.

Δόμνα μ’ Δόμνα ‘μ κι κουκώνα ‘μ, που’ ισει Δόμνα ‘μ που κοιμάσι

που’ ισει Δο… μουρή Δόμνα ‘μ, Δόμνα ‘μ

που’ ισει Δόμνα ‘μ  που κοιμάσι (2)  ‘γω κοιμούμι στα λουλούδια

‘γω κοιμού.. μουρή Δόμνα ‘μ Δόμνα μ’

‘γω κοιμούμι στα λουλούδια (2),  ‘που καέναν δε φουβούμι

‘που καέ.. μουρή Δόμνα ‘μ Δόμνα μ’

‘που καέναν δε φουβούμι (2) Μόν’ τη μάνα ,μου τη χήρα

Μόν’ τη μά.. μουρή Δόμνα ‘μ Δόμνα ‘μ

Μόν’ τη μάνα ,μου τη χήρα(2) Θα τη δείρουν μι τη θύρα

Θα τη δεί.. μουρή Δόμνα ‘μ Δόμνα ‘μ

Θα τη δείρουν μι τη θύρα (2) Κι την αδερφή’μ τνιΑφέντρα

Κι την α.. μουρή Δόμνα μ’ Δόμνα ‘μ

Κι την αδερφή’μ τνιΑφέντρα (2) Θα τη δείρουν μι τη φκέντρα

Στου Σαλτ’(ν)κ’  μουρή Ζουϊ(νι)τσα

στου Σαλτ’(ν)κ’ πανγκύρ’ θα γέ(νε)νει

στου Σαλτ’(ν)κ’ πανγκύρ’ θα γέ(νε)νει

κι Ζουϊ(νι)τσα μέσα κλαί(ναι)ει

ν’ήλιους τρέ(νε)μ’ να βασιλέ(νε)ψει

ν’ήλιους τρέ(νε)μ’ μουρή Ζουϊτσα 

ν’ήλιους τρέ(νε)μ’ να βασιλέ(νε)ψει

ούλους κόσμους στου πανγύρ’ παένει

κι Ζουϊ(νι)τσα δεν παένει, κι τη μάνα τσου νι λέει

αχ! τι να κάμου ‘γω μουρ’ μάνι ‘μ,

το παλικάρ’ απ’ αγαπούσα, πήρι τ’σ  γειτόνσας του κουρίτσι

Κλάψιτι μάτια ‘μ κλάψιτι στη γη για να σταλάξιτι

στη γη για να σταλάξιτι, να γίνουν βρύσεις μι νιρό

να γίνουν βρύσεις μι νιρό, να πάει Χρυσούλα να πάρ’ νιρό

να πάει Χρυσούλα να πάρ’ νιρό, νιρό να μην τη δώσιτι

νιρό να μην τη δώσιτι, καλά να την ξιτάξιτι

καλά να την ξιτάξιτι, Χρυσούλα ποιο’ναν αγαπάς

Χρυσούλα ποιο’ναν αγαπάς, κι στου χουρό τουν τραγουδάς

κι στου χουρό τουν τραγουδάς, τουν δίνεις μήλα τέσσιρα

τουν δίνεις μήλα τέσσιρα, κι ρόϊδα δικατέσσιρα.

Πέφτ’ αντάρα στα βουνά κι βουρκών’ η θάλασσα

κι βουρκών’ η θάλασσα, κυματούν τα κύματα

κυματούν τα κύματα,κορ’ αντά σ’ορμήνευα

κορ’ αντά σ’ορμήνευα κι ορμηνιά δεν έπηρνεις

κι ορμηνιά δεν έπηρνεις, κόρη μ’ πού’ναι άντρας σου

κόρη μ’ πού’ναι άντρας σου, πάει στην Αντριανούπολη

πάει στην Αντριανούπολη, να με φέρει φερετζέ

να με φέρει φερετζέ, κι γαλάζιου καμπουχά.

Τούτη νύχτα όλη νύχτα έκαμα τη γης κρεβάτι

έκαμα τη γης κρεβάτι κι την πέτρα μαξιλάρι

κι την πέτρα μαξιλάρι, σκίσ’ αγόρι του νεράντζι

σκίσ’ αγόρι του νεράντζι για να διω την κόρη μέσα

για να διω την κόρη μέσα πως ανθίζ’ πως λουλουδιάζει

πως ανθίζ’ πως λουλουδιάζει πως κιτρινουμαραγκιάζει

πως κιτρινουμαραγκιάζει, θαν’ του θέρου τα κουρίτσια

θαν’ του θέρου τα κουρίτσια, θαν’ του Μάη τα παλικάρια.

Βαρέθηκα μπιζέρισα, ‘που τη γειτόνισσά μου

να με ρωτάει κάθε πρωί, που ήσάν εψές το βράδυ

εψές ήμαν στη μάνα μου, προυψές στην αδερφή μου

κι απόψι στ’ μαυρουμάτα μου, να κοιμηθούμι αντάμα

σι στώμα σι προσκέφαλο, σε πουπουλένιο στρώμα,

σε κεντητό σε κεντητό προσκέφαλο.

Τα τέσσερα τα πέντι τα ιννιά αδέρφια, άλλαξαν κι αρματώθκαν’ για τον πόλιμου

πήραν παέν’ στη μάνα τσ’ την ευχή τσ’ να δώσ’

Μάνι μου την ευχή σου θα παένουμι, Πιδιά μου την ευχή μου κι ώρα σας καλή.